Մաթեմատիկա

 

 

474

70 կմ 500 մ հեռավորությունից իրար ընդառաջ շարժվեցին երկու ձիավոր։

Շարժվլուց որոշ ժամանակ անց նրանք կանգնեցին հնագստանալու։Այդ

Ժամանակ առաջին  ձիավոր անցել էր 24կմ 200մ իսկ երկրերդը 26 կմ։Հաշվիր թե այդ  պահին որոնք էր նրանց միջև հեռավորությունը։

26+24կմ 200մ=50կմ 200մ

70 կմ 500մ -50կմ 200մ =20կմ 300մ

Միևնույն կետից հակառակ  ուղղությամբ շարժվեցին երկեու հետիոտն։Շարժվելուց   որոշ ժամանակ  անց առաջին հետիոտը անցել էր 340մ որը երկրորդի անցածից ավելի էր 30 մ-ով։Որքան է այդ պահին նրանցմիջև հեռավորությունը։

Լուծում

340-30=310

310+340=650

Պատասխան 650մ

476

8 դույլ ջուրը 24լ-ով ավելի է 5 դույլ ջրից ։հաշվիր թե քանի լիտր այդպիսի

10դույլ ջուրը։

8-5=3

24:3=8

8.10=80

Պատասխան 80լիտր

տեղեկություն ավետիք իսահակյանի մասին

Իսահակյան Ավետիք Սահակի (1875, Ալեքսանդրապոլ – 1957, Երևան), բանաստեղծ, արձակագիր, հասարակական գործիչ: Հայաստանի ԳԱ ակադեմիկոս: Սովորել է Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանում, 1893-ին ընդունվել է Լայպցիգի համալսարան՝ որպես ազատ ունկնդիր:

Գրակ. գործունեությանը զուգնթաց վաղ երիտասարդական տարիներից զբաղվել է նաև քաղաքական գործունեությամբ: 1895-ին վերադառնալով Լայպցիգից՝ ընդգրկվել է նորաստեղծ ՀՀԴ կուսակցության Ալեքսանդրապոլի կոմիտեի մեջ, մասնակցել Ալեքսանդրապոլից Արեւմտյան Հայաստան ուղարկվող զինյալ խմբերի ստեղծմանը, զենք և դրամական միջոցների հայթհայթման գործին: 1896-ին ձերբակալվել է և մեկ տարի արգելափակվել Երևանի բերդում:

Բանտից դուր գալուց հետո տպագրել է “Երգեր և վերքեր» բանաստեղծությունների իր առաջին գիրքը (1897), սակայն շուտով կրկին ձեռբակալվել է և, որպես ցարական միապետության դեմ պայքարող “Ընդհատակյա հեղափոխական կազմակերպոււթյունների» անդամ, աքսորվել Օդեսա: 1897-ին մեկնել է արտասահման, Ցյուրիխի համալսարանում ունկդրել գրականության և փիլիսոփայության պատմություն: 1902-ին վերադարձել է հայրենիք, ապա հաստատվել Թիֆլիսում: 1899-1906-ին ստեղծել է «Հայդուկի երգեր» բանաստեղծությունների շարքը, որը դարձավ հայ ֆիդայական պայքարի անդրանիկ արտահայտությունը հայ դասական պոեզիայի մեջ: 1908-ի դեկտեմբերին, ի թիվս 158 հայ առաջադեմ մտավորականների, Իսահակյանը ձերբակալվել է «դաշնակցության գործով» և կես տարի Թիֆլիսի Մետեխի բանտում մնալուց հետո (ինչպես և Հ թումանյանը), խոշոր գրավականով ազատվել կալանքից: Կովկասում մնալը այլևս անհնար էր, և 1911-ին Իսահակյանը տարագվել է:

Բնավ չհավատալով երիտթուրքերի խոստումներին Արեւմտյան Հայաստանի ինքնավարության վերաբերյալ և ենթադրելով, որ Հայաստանին սպառնացող պանթուրքական վտանգը կարող է կանխել Թուրքիայի հովանավոր կայզերական Գերմանիան, Իսահակյանը մեկնել է Բեռլին և մի շարք գերմանական մտավորականների հետ մասնակցել Գերմանա-հայկական ընկերության ստեղծմանը՝ միաժամանակ խմբագրելով ընկերության «Մեսրոբ» պարբերական հանդեսը: Սկսված առաջին համաշխարհային պատերազմը և Մեծ եղեռնը հաստատեցին Իսահակյանի ամենամռայլ կանխատեսումները երիտթուրքերի հայաջինջ քաղաքականության վերաբերյալ: Պատերազմից և եղեռնից հետո Իսահակյանը արտացոլել է հայ ժողովրդի ողբերգական ճակատագիրն ու նրա հերոսական ազատամարտը: Բանաստեղծը ձեռամուխ է եղել հայերի ցեղասպանության մեղադրականի՝ «Սպիտակ գրքի» ստեղծմանը, որի մի զգալի հատվածը տեղ է գտել 1915-22-ի «Հիշատակարան» գրառումներով: Այդ ժամանակահատվածում Իսահակյանը հիմնականում հանդես է եկել հրապարակախոսական հոդվածներով, որոնց բովանդականությունը Հայկական հարցն էր, Հայաստանի վերամիավորման խնդիրը, հայկական պետականության վերականգնումը: Եղեռնի ծանր պատկերներով են հագեցած նրա «Ձյունն է եկել ծածկել հիմա…», «Հայաստանին», «Ահա նորեն գարուն եկավ» բանաստեղծությունները:

XIX դ. վերջի և XX դ. սկզբի հայ քաղաքական կյանքի, Հայկակական հարցի յուրահատուկ համայնապատկերը պիտի դառնար Իսահակյանի «Ուստա Կարոն» մեծածավալ վեպը, որը մշտապես ուղեկցեց գրողին ստեղծագործական կյանքում և, ավաղ, մնաց անավարտ: «Ուստա Կարոն» կավարտվի այն օրը, երբ լուծվի հայկական հարցը»,-ասել է Վարպետը: Իսահակյանը այդպես էլ չկարողացավ համակերպվել Հայաստանի մասնատման գաղափարին. «…մեռնեի Սևանը ցամաքած չտեսնեի, ապրեի Արարատը մերը տեսնեի…»,— սրտի խոր կսկիծով ու ցավով կրկնում էր նա և հավատում, որ կգա ժամանակը, երբ հայ ժողովուրդը դարձյալ իր հացը կվաստակի հարազատ եզերքում:

1926 Իսահակյանը այցելեց Խորհրդային Հայաստանը։ Այստեղ նա հրատարակեց նոր բանաստեղծությունների հավաքածու եւ մի շարք պատմվածքներ (օրինակ՝ «Համբերության չիբուխը» 1928)։ Վերադարձավ արտասահման 1930թ եւ ապրեց այնտեղ մինչ 1936թ՝ հանդես գալով որպես Խորհրդային Միության կողմնակից։ 1936 բանաստեղծը վերջնականապես վերադարձավ հայրենիք։

Ստացել է ԽՍՀՄ Պետական Մրցանակ 1946թ, 1946–57թթ Հայաստանի գրողների միության նախագահ է։

Մահացել է 1957թ հոկտեմբերի 17-ին՝ Երեւանում։

Անգլերեն

1I am reading a book

I am not reading  book

2

Bill is playing a computer game

Bill is not playing a computer game

3

The boy is running

The boy is not running

4

Your dad is driving his car

Your dad is not driving his car

5

We are watching  TV

We are not watching TV

6

The boys are writing in there notebook

The boys are  not writing in there notebook

7

It is  snowing now

It is not snowing no

8

Helen is laughing at the moment

 

Helen is  not laughing at the moment

 

1

Grandpa is sleeping

2

the girl is crying

3

my father works

4

the girl is listening to music

 

5

Anna and  John is cooking

6

John and Nara dancesis

1

Hes playing the violin.

2

We are going to school.

3

They  aren’t  playing in the park.

4

You aren’t listening to me .

5

he playing the is guitar

6

He sleeping isnt

 

 

 

ИQМЯ СУЩЕСТВИQТЕЛЬНОЕ

Когда мне было шесть лет, я ещё не знал, кем
буду, когда вырасту. Мне все люди нравились, и все
работы тоже. И я никак не мог решить, кем я стану.
Сначала я хотел стать астрономом, чтобы не спать
ночью. Хотел смотреть на звёзды. Потом мне хотелось
стать художником, который рисует на улице белые по-

лоски на дорогах, где ездят машины. А иногда я ду-
мал, что хорошо бы стать путешественником, плавать
по всем морям и океанам и есть только сырую рыбу.
А однажды я решил стать боксёром, потому что
увидел по телевизору соревнования по боксу.